apteka homeopatyczna suwałki ad 6

Spośród osób przypisanych odpowiednio do zydowudyny i didanozyny, zydowudyny i zalcytabiny oraz samej didanozyny, średni wzrost o 40, 13 i 34 komórek CD4 na milimetr sześcienny w tygodniu 8 znacząco różnił się od zmniejszenia liczby komórek CD4 w zydowudynie. grupa (P <0,001 dla każdego porównania). Zdarzenia niepożądane
W podgrupie uprzednio nieleczonej częstość występowania ciężkich lub gorszych oznak i objawów wśród osób przydzielonych do samej zydowudyny (22%) była większa niż częstość wśród osób przypisanych do zydowudyny i didanozyny (13%, P = 0,004), zydowudyny i zalcytabiny (16 procent, P = 0,056) lub sama didanozyna (17 procent, P = 0,022). Ta różnica wynika głównie z wyższego wskaźnika bólu głowy i nudności w grupie zydowudyny. W wcześniej leczonej podgrupie częstość występowania ciężkich lub gorszych objawów nie różniła się istotnie w czterech grupach leczenia (16% dla samej zydowudyny, 20% dla zydowudyny i didanozyny, 22% dla zydowudyny i zalcytabiny oraz 22% dla didanozyny sam, globalny P = 0,58). Częstość występowania zapalenia trzustki w całej badanej populacji była niska (0,5%), a 12 pacjentów dotkniętych tą chorobą było podzielonych na cztery grupy leczenia.
W podgrupie bez wcześniejszego leczenia przeciwretrowirusowego odsetek ciężkich lub gorszych nieprawidłowości laboratoryjnych wahał się od 17 do 22 procent w czterech grupach leczenia (globalna p = 0,45). Pacjenci przypisani do zydowudyny i didanozyny mieli najwyższy wskaźnik podwyższonych poziomów enzymów wątrobowych (9,9 procent, globalne P = 0,056). W podgrupie z wcześniejszą terapią przeciwretrowirusową odsetek ciężkich lub gorszych anomalii laboratoryjnych wynosił 17% wśród osób przypisanych do samej zydowudyny, 25% wśród osób przypisanych do zydowudyny i didanozyny oraz osób przypisanych do zydowudyny i zalcytabiny, a 19% spośród osób przypisanych do grupy otrzymującej zydowudynę. do samej didanozyny (globalne P = 0,062). Częstość występowania zaburzeń hematologicznych (niedokrwistość i neutropenia) wynosiła 10% wśród osób przypisanych do zydowudyny i zalcytabiny, odsetek ten był znacznie wyższy niż w pozostałych trzech grupach leczenia (globalny P <0,001). Ogólna szybkość wzrostu aktywności enzymów trzustkowych wynosiła 1,6% (dotyczy 40 pacjentów) i nie różniła się istotnie pomiędzy grupami leczonymi.
Dyskusja
W badaniach fazy 2 kombinacje zydowudyny i didanozyny oraz zydowudyny i zalcytabiny okazały się obiecujące na podstawie większej i trwalszej odpowiedzi komórek CD4 i markerów wirusowych, które wywołało takie leczenie. 12-14 Preparat ACTG 175 zaprojektowano w celu określenia, czy wyniki te przełożenie na korzyść kliniczną u osób z liczbą komórek CD4 od 200 do 500 na milimetr sześcienny, niezależnie od tego, czy wcześniej otrzymali oni terapię zydowudyną. W pierwszorzędowym punkcie końcowym> 50% spadku liczby komórek CD4, zdarzenie definiujące AIDS lub śmierć, sama zydowudyna okazała się gorsza od każdego z trzech pozostałych schematów leczenia, przy zmniejszeniu ryzyka o 50%, 46 procent i 39 procent odpowiednio dla zydowudyny i didanozyny, zydowudyny i zalcytabiny oraz didanozyny. Wyniki dla podgrupy bez wcześniejszej terapii przeciwretrowirusowej i podgrupy z wcześniejszą terapią przeciwretrowirusową były podobne
[patrz też: diklofenak, bikalutamid, busulfan ]
[podobne: nerwica zoladka objawy, chirurg szczękowy częstochowa, objawy chloniaka ]