apteka homeopatyczna suwałki cd

338 komórek na milimetr sześcienny), wyższy odsetek czarnych osobników (20 procent w porównaniu z 14 procentami) i niższy odsetek z hemofilią (4 procent w porównaniu z 11 procentami) niż w podgrupie, która poprzednio otrzymywała terapię przeciwretrowirusową. W podgrupie z wcześniejszym leczeniem przeciwretrowirusowym 99,6% badanych zgłosiło wcześniejsze stosowanie zydowudyny (mediana czasu trwania leczenia, 20 miesięcy); tylko 4 procent zgłosiło stosowanie innych terapii przeciwretrowirusowych. Czas trwania leczenia uzupełniającego i badania
Mediana czasu obserwacji wynosiła 143 tygodnie. Ze względu na szybszy wzrost, mediana czasu obserwacji była dłuższa (147 w porównaniu do 135 tygodni) i skumulowana obserwacja większa (3556 vs. 2430 osobolat) w grupie z wcześniejszą terapią przeciwretrowirusową niż w grupie z bez wcześniejszej terapii antyretrowirusowej. Wskaźnik utraty do obserwacji wynosił ogółem 19 procent i był wyższy w grupie bez wcześniejszego leczenia przeciwretrowirusowego niż w grupie z wcześniejszą terapią przeciwretrowirusową (25 procent vs. 15 procent). W odniesieniu do leczenia jedyne znaczące różnice w utracie obserwacji były w podgrupie bez wcześniejszej terapii przeciwretrowirusowej: odsetek ten wynosił 18 procent wśród osób przydzielonych do samej didanozyny, w porównaniu z 27 do 28 procent wśród osób przypisanych do drugiej grupy trzy zabiegi. Młodsi (p <0,001), czarny (p = 0,004) i latynoscy (p <0,001) oraz pacjenci z historią zażywania narkotyków w iniekcjach (p <0,001) wykazywali wyższe wskaźniki utraty aktywności w następstwie; Liczba komórek CD4 w linii podstawowej, status objawów i wyniki Karnofsky ego nie były związane z utratą obserwacji.
Średni czas leczenia wynosił 118 tygodni, a był dłuższy w podgrupie z wcześniejszą terapią przeciwretrowirusową niż w podgrupie bez wcześniejszej terapii przeciwretrowirusowej (mediana, 124 vs 106 tygodni). Od grudnia 1994 r. Ogólny wskaźnik przedwczesnego przerwania leczenia wyniósł 53%; odsetek ten był podobny w podgrupie bez wcześniejszego leczenia przeciwretrowirusowego oraz w podgrupie z wcześniejszą terapią przeciwretrowirusową (54 procent vs. 52 procent). W podgrupie, która nie otrzymała wcześniejszego leczenia przeciwretrowirusowego, odsetek przedwczesnego przerwania leczenia był znacząco niższy wśród osób otrzymujących didanozynę w monoterapii (46 procent) niż w każdej z pozostałych trzech grup leczenia, co tłumaczyło niższy wskaźnik utraty w obserwacji w tej podgrupie. Wśród pacjentów, którzy wcześniej otrzymywali leczenie przeciwretrowirusowe, jedyną istotną różnicą była niższa częstość przedwczesnego przerwania leczenia wśród pacjentów otrzymujących zydowudynę i didanozynę w porównaniu z tymi, którym podawano samą zydowudynę (47 procent vs. 57 procent). Młodsi pacjenci, ci, którzy zgłosili zażywanie narkotyków w zastrzykach, i ci z mniejszą liczbą komórek CD4, niższe wyniki Karnofsky ego i objawy infekcji HIV przy rejestracji byli znacznie bardziej skłonni do przerwania leczenia przed zakończeniem badania.
Tylko 7 procent (88 z 1306) przypadków przedwczesnego przerwania leczenia było wymaganych przez protokół, ponieważ wiązały się one z niepożądanymi zdarzeniami. Reszta została zapoczątkowana przez pacjentów z powodów, w tym niskiej jakości reakcji toksycznych (24 procent), spadku liczby komórek CD4 przed osiągnięciem punktu końcowego badania, chęci poszukiwania innych terapii i wymagań badania (np. Liczby pacjentów z tabletkami musieli wziąć).
Progresja choroby
Pięćset sześćdziesięciu pięciu pacjentów osiągnęło pierwotny punkt końcowy -> 50% spadek liczby komórek CD4, zdarzenie określające AIDS lub śmierć
[więcej w: ambrisentan, klimakterium, bikalutamid ]
[hasła pokrewne: jak zmienić email na allegro, perimenopauza, lilou allegro ]