Brak HHV-8 w prostacie i nasieniu

Monini i in. (Problem z 2 maja) donoszą o bardzo wysokim odsetku wykrycia ludzkiego herpeswirusa 8 (HHV-8) przez zagnieżdżoną reakcję łańcuchową polimerazy (PCR) w nasieniu od pacjentów poddawanych zabiegowi chirurgicznemu w przypadku żylaków, którzy byli ujemni w stosunku do ludzkiego wirusa niedoboru odporności (HIV). Sekwencje wirusowe wykryto głównie w niepermicznej frakcji nasienia oraz w próbkach z biopsji gruczołu krokowego, co sugeruje, że ta ostatnia może być miejscem utajonego lub trwałego wirusa w zainfekowanym gospodarzu i że droga płciowa jest potencjalnie zaangażowana w przekazywanie HHV-8. Monini i in. dochodzą do wniosku, że zakażenie HHV-8 jest wszechobecne, ponieważ jest tak często obecne w nasieniu zdrowych włoskich mężczyzn.
My także nie byliśmy w stanie wykryć HHV-8 przez nested PCR w próbkach jąder uzyskanych podczas autopsji u pacjentów z mięsakiem Kaposiego związanym z AIDS, podczas gdy wskaźnik wykrywania wirusów w ich gruczołach prostaty wynosił 100 procent. Jednak nasze dane nie wykazują ogólna dyfuzja HHV-8 w populacji mężczyzn. W rzeczywistości, u 20 osób nadużywających narkotyków z AIDS i u 8 osób z ujemnym wynikiem zakażenia HIV bez mięsaka Kaposiego, HHV-8 nie był wykrywalny przez PCR ani w gruczole prostaty, ani w innych miejscach utajonego lub przetrwałego wirusa u zakażonych gospodarzy (tj. Wtórnych narządów limfatycznych szpik kostny, normalna skóra lub przykręgowe zwoje czuciowe) .2-4
Ponadto, przebadaliśmy sekwencje DNA HHV-8 w próbkach nasienia od 20 zdrowych dawców HIV-ujemnych z Mediolanu (uprzejmie podarowanych przez Dr. Augusto Semprini, San Paolo Hospital, Mediolan, Włochy). Nasienie badano w toto i po podzieleniu gradientu Percolla na trzy frakcje (nasienna plazma, ruchliwe plemniki i okrągłe komórki). Okrągłe komórki, wraz z niedojrzałymi plemnikami, zawierają jednojądrzaste komórki nabłonka narządów płciowych. Próbki ekstrahowano standardowymi metodami fenol-chloroform, a .g DNA ładowano w każdym teście PCR. Integralność DNA oceniono przez amplifikację PCR ludzkiej .-globiny. W celu zmniejszenia prawdopodobieństwa wyników fałszywie ujemnych (tj. Przerwania PCR , które mogą wystąpić podczas amplifikacji cząsteczek docelowych obecnych na początku w wyjątkowo niskiej liczbie kopii na testową objętość), każdą próbkę badano co najmniej w pięciuplikowanych pojedynczych przebiegach PCR lub , jeśli ilość wyekstrahowanego DNA była niewystarczająca, aż do wyczerpania próbki. W tych warunkach prawdopodobieństwo fałszywie ujemnego wyniku PCR, zgodnie z rozkładem Poissona, wynosi 0,67%. 5. Zagnieżdżony PCR z gorącym startem kontynuowano przez 40 plus 40 cykli amplifikacji, jak opisano w innym miejscu.2
Żadna z próbek nasienia nie była dodatnia dla HHV-8. Dlatego nasze odkrycia nie potwierdzają wniosków wyciągniętych przez Monini i wsp. o wszechobecności infekcji HHV-8.
Powszechnie wiadomo, że mięśniowy mięsak Kaposiego występuje częściej na niektórych obszarach Włoch, takich jak Ferrara, niż w innych, takich jak Mediolan. Może to wyjaśniać rozbieżność między naszymi wynikami a wynikami opisanymi przez Monini i wsp., Chociaż duże różnice w wykrywalności (0 procent w naszym badaniu w porównaniu z 91 procentami w ich badaniu) są trudne do pogodzenia. Testy oparte na PCR mogą mieć słabą dokładność i wydajność, nawet w diagnozie zakażenia HIV, dla których PCR był szeroko stosowany przez prawie dekadę.6
Dlatego konieczne jest przeprowadzenie badań przesiewowych na dużą skalę w celu uzyskania rozstrzygającej odpowiedzi na temat rzeczywistego rozpowszechnienia zakażenia HHV-8 w populacji ogólnej, szczególnie w krajach takich jak Włochy, gdzie można znaleźć zarówno mięsaki Kaposiego, jak i śródziemnomorskie i związane z AIDS.
Mario Corbellino, MD
Giovanna Bestetti, MD
Massimo Galli, MD
Uniwersytet w Mediolanie
Carlo Parravicini, MD
Szpital Luigi Sacco, 20157 Mediolan, Włochy
6 Referencje1 Monini P, de Lellis L, Fabris M, Rigolin F, sekwencje DNA herpeswirusa związane z mięsakiem Cassai E. Kaposiego w tkance gruczołu krokowego i ludzkim nasieniu. N Engl J Med 1996; 334: 1168-1172
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Corbellino M, Poirel L, Bestetti G, i in. Ograniczona dystrybucja tkankowa pozasłonecznych sekwencji DNA podobnych do kaposiowatych związanych z wirusem opryszczki u pacjentów z AIDS z mięsakiem Kaposiego. AIDS Res Hum Retrovirusy 1996; 12: 651-657
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
3. Corbellino M, Parravicini C, Aubin JT, mięsak Bertiego E. Kaposiego i podobne do herpeswirusa sekwencje DNA w zwojach czuciowych. N Engl J Med 1996; 334: 1341-1342
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
4. Corbellino M, Poirel L, Aubin JT, i in. Sekwencje DNA ludzkiego herpeswirusa-8 i wirus Epsteina-Barr w patogenezie olbrzymiego przerostu węzłów chłonnych (choroba Castlemana). Clin Infect Dis (w druku).
Google Scholar
5. Greenfield L, White TJ. Metody przygotowywania próbek. W: Persing DH, Smith TF, Tenover FC, White TJ, wyd. Diagnostyczna mikrobiologia molekularna: zasady i zastosowania. Washington, DC: American Society for Microbiology, 1993: 122-37.
Google Scholar
6. Owens DK, Holodniy M, Garber AM, i in. Reakcja łańcuchowa polimerazy na rozpoznanie zakażenia HIV u dorosłych: metaanaliza z zaleceniami dla praktyki klinicznej i projektowania badań. Ann Intern Med 1996; 124: 803-815
Web of Science MedlineGoogle Scholar
Monini i koledzy podają, że przy użyciu zagnieżdżonej PCR stwierdzono, że kaposowy herpeswirus związany z mięsakiem (KSHV) jest wszechobecny w tkankach moczowo-płciowych i prostaty oraz w spermie u zdrowych włoskich dorosłych. Przeprowadziliśmy badanie w celu wykrycia KSHV w normalnych próbkach prostaty od 10 włoskich mężczyzn i 10 mężczyzn ze Stanów Zjednoczonych, a także od 32 próbek raka prostaty, 30 sromu i 20 próbek raka szyjki macicy od pacjentów w Stanach Zjednoczonych. Żaden z pacjentów nie miał zakażenia wirusem HIV w wywiadzie. Jakość DNA wyekstrahowanego z tkanki zatopionej w parafinie zbadano przez amplifikację endogennego genu (dehydrogenaza gliceraldehydo-3-fosforanowa), który jest obecny w dwóch kopiach na diploidalny genom.
Próbki testowano metodą nested PCR (35 plus 35 cykli). Użyliśmy tych samych zagnieżdżonych starterów używanych przez Monini i wsp., W wyniku czego uzyskano pasmo 160 bp. Czułość tego testu została określona przez badanie rozcieńczenia, które zostało wykonane przez rozcieńczenie DNA KSHV z komórki KS1 (pierwotna linia komórkowa efuzyjnego chłoniaka, oszacowana jako 16 kopii KSHV na komórkę) w DNA z komórki mieloblastycznej K562 linia. Zagnieżdżona PCR może wykryć około 2,4 kopii sekwencji KSHV na tle .g DNA z linii komórkowej K562, co oznacza, że nasz test może wykryć kopię KSHV w 62,500 komórkach ujemnych pod względem KSHV.
Ryc. 1. Rycina 1. Zagnieżdżona analiza
[hasła pokrewne: noni, anakinra, ambrisentan ]
[więcej w: osad moczu bakterie, osteofitoza trzonów kręgowych, osteopenia leczenie ]