Hemoplazja hemodializowa. Płucna naczyniowa leukostaza wynikająca z aktywacji dopełniacza przez dializatorowe błony celofanowe.

Ostra leukopenia występuje u wszystkich pacjentów w ciągu pierwszej godziny hemodializy z użyciem sprzętu z celofanami. Ta przejściowa cytopenia specyficznie obejmuje granulocyty i monocyty, komórki, które mają wspólną reaktywność błony komórkowej w stosunku do aktywowanych składników dopełniacza. W niniejszych badaniach udowodniono, że dopełniacz jest aktywowany podczas ekspozycji osocza na celiak dializacyjny i że po ponownym wlewie tego osocza do krążenia żylnego indukowane jest uwięzienie granulocytów i monocytów w naczyniach płucnych. Podczas wczesnej dializy konwersję zarówno C3 jak i czynnika B można wykazać w osoczu, gdy opuszcza on dializator. Co więcej, prosta inkubacja ludzkiego osocza z celofanem dializacyjnym powoduje konwersję C3 i czynnika B, któremu towarzyszy wyczerpanie całkowitego dopełniacza hemolitycznego i C3, ale oszczędzanie hemolitycznego C1. Reinfusion autologicznego, inkubowanego z użyciem celofanu osocza u królików powoduje selektywną granulocytopenię i monocytopenię identyczne z obserwowanymi u dializowanych pacjentów. Płuca z takich zwierząt ujawniają uderzające obrzęk naczyń płucnych z granulocytami. Aktywowany składnik (składniki) aktywacji odpowiedzialny za leukostazę ma przybliżoną masę cząsteczkową od 7 000 do 20 000 daltonów. Ponieważ jest on wytwarzany w osoczu z niedoborem C2 i jest związany z konwersją czynnika B, sugeruje się, że aktywacja dopełniacza przez dializę odbywa się głównie poprzez ścieżkę alternatywną.
[przypisy: prohormony efekty, polipektomia endoskopowa, osteopenia leczenie ]