Nowy test radioimmunologiczny dla l-trijodotyroniny w osoczu: pomiary w chorobie tarczycy iu pacjentów podtrzymywanych w wyniku wymiany hormonalnej

Opisano nową procedurę oznaczania radioimmunologicznego L-trijodotyroniny (T3) w ludzkim osoczu, w której jodotroniny są oddzielane od białek osocza przed inkubacją z określoną surowicą odpornościową do T3. Związane z przeciwciałem i wolne T3 są oddzielone węglem drzewnym powleczonym dekstranem. W tym układzie średni odzysk T3 dodany do osocza wynosił 97,9% i zarówno konwersja in vitro l-tyroksyny (T4) do T3, jak i reakcja krzyżowa pomiędzy T4 i przeciwciałem anty-T3 były niewykrywalne (mniej niż 0,1%). Procedura oznaczania pozwoliła na pomiar T3 do 0,5 ml osocza, co spowodowało poprawę czułości testu (6 ng / 100 ml). Średnie stężenie T3 w osoczu u zdrowych osób wynosiło 146 n 24 ng / 100 ml (sd). Średnie stężenie T3 było podwyższone w nadczynności tarczycy (665. 289 ng / 100 ml) i zmniejszone w niedoczynności tarczycy (44. 26 ng / 100 ml). U pacjentów z ciężką niedoczynnością tarczycy stężenie T3 w osoczu wynosiło od 7 do 30 ng / 100 ml. Stężenie T3 w osoczu było stosunkowo stałe w ciągu dnia u trzech pacjentów z eutymią. Przeciwnie, u pacjentów z niedoczynnością tarczycy w terapii zastępczej T3, połączenie T4: T3 lub przesuszone tarczycy T3 w osoczu było znacząco podwyższone przez kilka godzin po przyjęciu leku. Osocze T3 pozostawało niezmienione przez cały dzień u pacjentów leczonych T4. Tak więc, jeśli chodzi o poziomy T3 w osoczu, terapia zastępcza T4 wydaje się naśladować stan eutyrejny ściślej niż inne preparaty.
[podobne: patofizjonomika, jak zmienić email na allegro, płyn lugola jak stosować ]