Syndrom „Keelinga” – późne powikłanie pneumonektomii

Późne powikłania po pneumonektomii obejmują nadmierne przesunięcie śródpiersia po stronie ipsilateralnej z komplikacją oskrzelowo-naczyniową, przetokę oskrzelowo-opłucnową z ropniem i zmniejszoną rezerwę płucną w przypadku infekcji dróg oddechowych.1,2 Niedawno dowiedzieliśmy się o niezwykłym późnym powikłaniu pneumonektomii, o którym doniesiono nam przez pacjenta, który następnie leczył się z powodzeniem.
Ryc. 1. Ryc. 1. RTG klatki piersiowej pacjenta po 15 miesiącach po prawej pneumonektomii, z widoczną spodziewaną prawą półkulą, z przesunięciem w prawo śródpiersia i normalnym płucem lewym. 58-letni mężczyzna przeszedł prawidłową pneumonektomię w 1994 r. Z powodu raka płaskonabłonkowego płuca. Jego kurs okołooperacyjny był nieskomplikowany i wkrótce powrócił do pracy. Piętnaście miesięcy później zapytał o wznowienie swojego ulubionego sportu, nurkowania z akwalungiem, mówiąc, że jego wytrzymałość na ćwiczenia była dobra. Na radiogramie klatki piersiowej (ryc. 1) pokazano zwykłe zmiany po pneumonektomii w nieprzezroczystej jamie opłucnej (wypełnionej włóknistą tkanką); lewe płuco było normalne. Jego funkcja płucna była dobra dla osoby z jednym płucem (wymuszona objętość wydechowa w ciągu jednej sekundy, 2,08 litra lub 54 procent przewidywanej wartości). Jego wniosek został zatem przyznany.
Pacjent powrócił kilka miesięcy później i poinformował, że dobrze się nurkuje, z wyjątkiem problemu skakania . Wyjaśnił, że po zanurzeniu miał trudności z utrzymaniem poziomu podczas pływania. Ucieknie, a jego lewa strona zwróci się ku powierzchni. Jako doświadczony nurek uświadomił sobie, że ma jednostronną utratę struktury ciała zawierającej powietrze (prawe płuco). Następnie przyczepił dodatkowy ciężar do lewej strony. Przeciwstawiło to asymetryczną pływalność jego ciała, a teraz może nurkować i pływać na poziomie.
Wypór obiektu w wodzie określa się, porównując masę wody wyparowanej z ciężarem obiektu. Jeśli wyparta woda waży więcej, obiekt ma dodatnią pływalność i unosi się w górę. Ciało ludzkie ma naturalną dodatnią pływalność, która jest powodowana głównie przez płuca zawierające powietrze, a po drugie przez tłuszcz ciała, który jest mniej gęsty niż woda. Zbiornik do nurkowania (po wyczerpaniu części sprężonego powietrza) i kombinezon na mokro (jeśli jest używany) może zwiększyć dodatnią pływalność. Dlatego prawie wszyscy nurkowie muszą nosić dodatkową masę w postaci pasa ołowianego, aby zanurzyć się i uzyskać neutralną pływalność.3 W przeciwieństwie do większości normalnych ludzi, u których wyporność jest symetryczna, pacjent ten miał asymetryczną pływalność, którą pokonał przez noszenie asymetrycznego zestawu odważników.
Lary A. Robinson, MD
Mark W. Rolfe, MD
H. Lee Moffitt Cancer Center and Research Institute, Tampa, FL 33612-9497
3 Referencje1. Grillo HC, Shepard JA, Mathisen DJ, Kanarek DJ. Zespół pooperacyjny: diagnostyka, postępowanie i wyniki. Ann Thorac Surg 1992; 54: 638-651
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Patel RL, Townsend ER, Fountain SW. Wybrane zabiegi pneumonektomii: czynniki związane z zachorowalnością i śmiertelnością operacyjną. Ann Thorac Surg 1992; 54: 84-88
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
3. Żwir DK. Nurkowanie. Champaign, Ill .: Human Kinetics, 1993: 43-4, 62-4.
Google Scholar
(2)
[więcej w: klimakterium, atropina, agaricus ]
[hasła pokrewne: polipektomia endoskopowa, hiperkalciuria, prohormony efekty ]