Wpływ amlodypiny na zachorowalność i śmiertelność w ciężkim przewlekłym niewydolności serca ad 5

Częstotliwość występowania głównych i niekrytycznych zdarzeń pierwotnych u wszystkich pacjentów oraz w niedokrwionej i niedokrwiennej warstwie. Fatalne i niekrytyczne zdarzenia pierwotne, które wystąpiły w dwóch grupach leczenia, przedstawiono w Tabeli 2 dla wszystkich pacjentów i dla tych w dwóch warstwach. Wpływ amlodypiny w określonych podgrupach
Tabela 3. Tabela 3. Wpływ leczenia na śmiertelność, zgodnie z charakterystyką przed leczeniem. Aby ustalić, czy amlodypina ma działanie niepożądane u niektórych pacjentów z niewydolnością serca, zbadano wpływ leczenia na śmiertelność w podgrupach określonych na podstawie cech przed leczeniem. Szacunki punktowe dla współczynników ryzyka (z 95-procentowymi przedziałami ufności) są pokazane w Tabeli 3. Dla wszystkich cech, z wyjątkiem obecności lub braku dławicy, szacunki punktowe dla efektu leczenia w każdej podgrupie były podobne do tych dla całej grupy badanej . Amlodypina nie miała niekorzystnego wpływu na przeżycie w żadnej z podgrup. Lek był związany z korzystnym wpływem na przeżycie u pacjentów bez dławicy piersiowej (P = 0,002 dla porównania z pacjentami z dławicą piersiową). To stwierdzenie jest zgodne z redukcją ryzyka stwierdzoną u pacjentów z kardiomiopatią niein- tezową.
Bezpieczeństwo i działania niepożądane
W obu grupach leczenia wystąpiły jedynie niewielkie zmiany w parametrach życiowych. Po trzech miesiącach skurczowe i rozkurczowe ciśnienie krwi mierzone u pacjenta w pozycji stojącej było nieznacznie niższe (o 2,0 mm Hg) w grupie amlodypiny, w porównaniu z wartościami w linii podstawowej i wartościami w grupie placebo (P <0,01 dla obu porównania), ale częstość akcji serca nie zmieniła się w żadnej z grup.
Tabela 4. Tabela 4. Niekorzystne reakcje w dwóch grupach leczenia. Tabela 5. Tabela 5. Przyczyny odstawienia badanego leku. Działania niepożądane przedstawiono w Tabeli 4, a te, które wymagały przerwania terapii podwójnie zaślepionym, przedstawiono w Tabeli 5. Dwie reakcje sercowo-naczyniowe występowały częściej w grupie amlodypiny niż w grupie placebo: obrzęki obwodowe (P <0,001) i obrzęk płuc (P = 0,01). W przeciwieństwie do tego, dwie reakcje sercowo-naczyniowe występowały rzadziej w grupie amlodypiny: niekontrolowane nadciśnienie (P = 0,03) i objawowe niedokrwienie mięśnia sercowego (dusznica bolesna i ból w klatce piersiowej). U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca ryzyko wystąpienia dławicy piersiowej lub bólu w klatce piersiowej było niższe w grupie amlodypiny (25%) niż w grupie placebo (31%, p = 0,07). Częstość zawału mięśnia sercowego w obu grupach była podobna.
Chociaż obrzęk płuc występował częściej w grupie amlodypiny niż w grupie placebo (tabela 2 i tabela 4), inne zdarzenia odzwierciedlające kliniczny postęp niewydolności serca (np. Zagrażające życiu arytmie i śmierć) występowały rzadziej w grupie amlodypiny ( Tabela 2). Częstość pogarszania się niewydolności serca była podobna w obu grupach (Tabela 4), podobnie jak częstość hospitalizacji z powodu pogorszenia niewydolności serca (36 procent w grupie amlodypiny i 39 procent w grupie placebo).
W odniesieniu do bezobjawowych działań niepożądanych grupa amlodypiny miała niższą częstość występowania zaburzeń czynności wątroby i dróg żółciowych niż grupa placebo (P = 0,01), ale wyższa częstotliwość pogorszenia czynności nerek (7,7 procent vs
[podobne: suprasorb, EnterolMimośród, citalopram ]
[przypisy: osad moczu bakterie, osteofitoza trzonów kręgowych, osteopenia leczenie ]