Zapalenie przełyku związane ze stosowaniem alendronianu czesc 4

Trzydziestu czterech pacjentów miało niepożądane skutki ze strony przełyku sklasyfikowane jako poważne (32 [16%] hospitalizowanych, a 2 tymczasowo się nie wyłączyło), a kolejne 17 miało skutki przełyku sklasyfikowane jako ciężkie. Tak więc 51 pacjentów (26 procent) miało negatywne skutki sklasyfikowane jako poważne lub ciężkie. Czterech z 51 pacjentów było obserwowanych w Klinice Mayo lub na Uniwersytecie Południowej Florydy, a 46 z 51 raportów pochodziło ze Stanów Zjednoczonych. Czterdzieści sześć pacjentów to kobiety, a dwóch mężczyzn; płeć pozostałych trzech pacjentów nie została zgłoszona. Informacje na temat wieku były dostępne dla 36 pacjentów w wieku 23-85 lat (średnio 65 lat); wszyscy oprócz 2 mieli 48 lat lub więcej.
Tabela 1. Tabela 1. Pacjenci z niepożądanymi efektami przełyku związanymi ze stosowaniem alendronianu, zgodnie z danymi po wprowadzeniu do obrotu. Najczęstszymi terminami w raportach dotyczących 51 pacjentów były: wrzody przełyku, zapalenie przełyku i erozyjne zapalenie przełyku (tab. 1). Nie zgłoszono perforacji przełyku. Diagnostyczną endoskopię przeprowadzono u 36 pacjentów. Dostępne były odpowiednie informacje dotyczące 20 zmian, opisanych jako przełyku u pięciu pacjentów, w okolicy półotwetowej lub środkowo-dystalnej w ośmiu i odległych w siedmiu. U jednego pacjenta ciężkie zapalenie przełyku ograniczono do odcinka 8 cm od części środkowej, a żołądek był prawidłowy. Po 5 dniach leczenia alendronianem (10 mg na dobę) wystąpiło ciężkie zaburzenie połykania. Pacjent przyjmował każdą tabletkę z mniej niż 180 ml wody, czasami w pozycji leżącej na plecach.
Informacje na temat czasu wystąpienia objawów były dostępne dla 43 pacjentów. Czterdziestu dwóch pacjentów miało objawy w ciągu dwóch miesięcy po rozpoczęciu leczenia alendronianem, 39 w ciągu jednego miesiąca i 19 w ciągu jednego tygodnia. Dwadzieścia jeden z 43 pacjentów miało poważne działania niepożądane, a 12 z 21 nadal przyjmowało alendronian przez średnio 13 dni (mediana, 9) po wystąpieniu objawów.
Dziewięciu z 34 pacjentów z odpowiednią informacją miało historię wcześniejszej choroby górnego odcinka przewodu pokarmowego (wrzody w 6, przepuklina rozworu przełykowego w 1, choroba Leśniowskiego-Crohna z zajęciem przełyku w 1, i spalanie za mostkiem w 1), a pacjent miał wcześniej nierozpoznaną achalazję.
Spośród 30 pacjentów, dla których dostępna była odpowiednia informacja o dawce, 16 zażywało alendronian z mniej niż 180 ml wody, w tym 2, którzy przyjmowali lek bez wody. Dwaj pacjenci opisali uczucie zablokowania tabletki, a następnie pojawiły się objawy miejscowego podrażnienia. W 18 z 33 raportów z odpowiednią informacją na temat postawy pacjenta, stwierdzono, że pacjent nie pozostawał w pozycji pionowej przez 30 minut lub dłużej po przyjęciu tabletki. Wśród tych 18 pacjentów było 5 osób, które przyjmowały alendronian przed snem lub w nocy. Tak więc, 17 z 28 pacjentów (61 procent), dla których informacje były dostępne zarówno na temat przyjmowania i przyjmowania wody, przyjmowało alendronian nieprawidłowo, zgodnie z instrukcjami dawkowania z września 1995 r. Wydaje się, że 11 innych pacjentów prawidłowo przyjmowało alendronian. Jeden z tych pacjentów miał chorobę wrzodową, jeden miał układowy toczeń rumieniowaty i był leczony siarczanem hydroksychlorochiny i salsalatem, jeden został poddany częściowej gastrektomii i jeden miał historię zapalenia przełyku związanego z chorobą Leśniowskiego-Crohna
[podobne: hurtownia portfeli, polyporus, citalopram ]
[patrz też: nerwica zoladka objawy, chirurg szczękowy częstochowa, objawy chloniaka ]